Sonntag, 27. März 2011

Πεθύμησα μια θάλασσα




πεθύμησα μια θάλασσα... 
το απαλό της χάδι
τον σιγανό της ψίθυρο
το κύμα της στην άκρη του γυαλού να σκάει ... 

πεθύμησα μια θάλασσα... 
που να φουσκώνει μαύρη
όταν ψηλά τα σύννεφα μαζεύονται για δάκρυ

πεθύμησα μια θάλασσα... 
επάνω στον αφρό της
να γείρω το κορμάκι μου για να αναπαυθώ!

Keine Kommentare:

Kommentar veröffentlichen

KOSTAS GOULIAMOS * ΚΩΣΤΑΣ ΓΟΥΛΙΑΜΟΣ, Die gefrorenen Länder der Nomaden

Die gefrorenen Länder der Nomaden Ohne das wilde Meer eine Straße die den Abgrund aufsaugt ohne ein zärtliches Rasiermesser Musik, die kaum ...