Befindest du dich je in einem fremden Land
Befindest
du dich je in einem fremden Land
Winter
bei Nebel
und
unter deinem Hosenanzug
hältst
du die Feuchtigkeit versteckt wie ein Kadaver
durchquerst
verlassene Maisfelder
und
triffst nur auf Vogelscheuchen
die in
der Dunkelheit erschaudern
und es
gibt weder Weg
noch
Körper
zum
Trost nicht einmal einen starken Cognac
die knirschenden
Knochen zu stärken
Denk
dran, ich denk an dich
knüpfe
die Stricke miteinander
binde
die Fäden der Zeit
webe
den roten Teppich
in der
warmen Küche
wo es
im Topf brodelt
der
Holztisch, drauf
die
Suppe, der Käse und das Brot
Und
setz dich wieder auf die andere Seite
Denn
das einzige Haus
das
zwei Menschen miteinander teilen
ist das Gedächtnis.
fotoquelle: alterthess
ΑΝ ΚΑΠΟΤΕ
ΒΡΕΘΕΙΣ ΣΕ ΞΕΝΗ ΓΗ
Αν κάποτε βρεθείς σε ξένη γη
χειμώνα με ομίχλη
και κάτω απ' το κοστούμι
κρύβεις την υγρασία ψόφιο όρνεο
διασχίζεις έρημα καλαμποχώραφα
και συναντάς μόνο σκιάχτρα
που ριγούνε στο σκοτάδι
και δεν υπάρχει δρόμος
ούτε κορμί
ούτε ένα γερό κονιάκ παρηγοριάς
να τονώσει τα κόκαλα που τρίζουν
θυμήσου πως σε θυμάμαι
πως πλέκω τις ίνες μεταξύ τους
πως δένω τα νήματα του χρόνου
πως υφαίνω το κόκκινο χαλί
στην ζεστή κουζίνα
με την χύτρα να κοχλάζει
το ξύλινο τραπέζι
την σούπα, το τυρί και το ψωμί
και κάθισε ξανά απέναντι
αφού το μόνο σπίτι
που μοιράζονται δυο άνθρωποι ποτέ
είναι η μνήμη.
[από τη συλλογή της "Οι ομοτράπεζοι της άλλης γης" στην ενότητα "Τα γυάλινα σπίτια", εκδ. Γαβριηλίδης 2016]
[από τη συλλογή της "Οι ομοτράπεζοι της άλλης γης" στην ενότητα "Τα γυάλινα σπίτια", εκδ. Γαβριηλίδης 2016]
