ich belegte mit Speichel deinen Atem
ich
belegte mit Speichel
deinen
Atem
des nachts
als
es regnete
und
ich
leckte
dein
kleines
ja
das
auf mich
festgenagelt
war
hinter
einem
Blitz
deines
Lachens.
die
alte Gasse
hat
ihre Lichter
gelöscht
und
die Dächer
ließen
ihre Sehnsüchte
an
den Himmel trocknen
der
sich weiterhin
uninteressiert
zeigt.
die
Rückkehr
trug
Jodellaute
aus
zwei Buchstaben
und
den Klang
deiner
Schritte.
(in meiner Übertragung)
Foto: Sophia Georgallidis, am Tegernsee
την ανάσα σου σάλιωσα
την
ανάσα σου
σάλιωσα
τη νύχτα
που έβρεχε
και
έγλυψα
το μικρό σου
ναι
το καρφωμένο
πάνω μου
πίσω
από μια
αστραπή του
γέλιου σου.
το παλιό σοκάκι
έσβησε τα
φώτα του
και οι στέγες
σκούπισαν
τους πόθους τους
στον ουρανό
που συνέχιζε
να αδιαφορεί.
η επιστροφή
κουβαλούσε
διγράμματους
λαρυγγισμούς
και τον ήχο
των βημάτων σου.
σάλιωσα
τη νύχτα
που έβρεχε
και
έγλυψα
το μικρό σου
ναι
το καρφωμένο
πάνω μου
πίσω
από μια
αστραπή του
γέλιου σου.
το παλιό σοκάκι
έσβησε τα
φώτα του
και οι στέγες
σκούπισαν
τους πόθους τους
στον ουρανό
που συνέχιζε
να αδιαφορεί.
η επιστροφή
κουβαλούσε
διγράμματους
λαρυγγισμούς
και τον ήχο
των βημάτων σου.
(δημοσιευμένο στο μπλογκ του: http://gevlachakis.blogspot.gr/ )
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen