ΝΥΧΤΑ ΤΟΥ
ΕΡΩΤΑ
Μια νύχτα του έρωτα μετά από μια μεγάλη νύχτα
έμαθα πάλι να μιλώ και έκλαψα,
που μια λέξη ν' αρθρώσω κατάφερα. Έμαθα πάλι να περπατώ,
πήγα ως το παράθυρο και είπα πείνα και φως
κι η νύχτα μού αρκούσε για φως.
Ύστερα από μια μεγάλη νύχτα,
κοιμήθηκα και πάλι ήσυχα,
έχοντας εμπιστοσύνη πως έτσι θα γινόταν.
Μιλούσα πιο εύκολα στο σκοτάδι,
συνέχισα να μιλώ και την ημέρα.
Τα δάχτυλά μου ψαχούλευαν το πρόσωπό μου,
δεν είμαι πια νεκρή.
Μια βάτος ξεπετάχτηκε από την φλόγα μες στη νυχτιά.
Ξεπρόβαλε ο εκδικητής μου και αυτοαποκαλούνταν Ζωή.
Μάλιστα είπα: άσε με να πεθάνω και εννοούσα
άφοβα, τον καλύτερο θάνατό μου
[σε δική μου μετάφραση]
Μια νύχτα του έρωτα μετά από μια μεγάλη νύχτα
έμαθα πάλι να μιλώ και έκλαψα,
που μια λέξη ν' αρθρώσω κατάφερα. Έμαθα πάλι να περπατώ,
πήγα ως το παράθυρο και είπα πείνα και φως
κι η νύχτα μού αρκούσε για φως.
Ύστερα από μια μεγάλη νύχτα,
κοιμήθηκα και πάλι ήσυχα,
έχοντας εμπιστοσύνη πως έτσι θα γινόταν.
Μιλούσα πιο εύκολα στο σκοτάδι,
συνέχισα να μιλώ και την ημέρα.
Τα δάχτυλά μου ψαχούλευαν το πρόσωπό μου,
δεν είμαι πια νεκρή.
Μια βάτος ξεπετάχτηκε από την φλόγα μες στη νυχτιά.
Ξεπρόβαλε ο εκδικητής μου και αυτοαποκαλούνταν Ζωή.
Μάλιστα είπα: άσε με να πεθάνω και εννοούσα
άφοβα, τον καλύτερο θάνατό μου
[σε δική μου μετάφραση]
Alexander Rothaug, Νύχτα του έρωτα, λιθογραφία
NACHT DER LIEBE
In einer Nacht der
Liebe nach einer langen Nacht
habe ich wieder
sprechen gelernt und ich weinte,
weil ein Wort aus mir
kam. Ich habe wieder gehen gelernt,
ging bis ans Fenster
und sagte Hunger und Licht
und Nacht war mir recht
für Licht.
Nach einer zu langen
Nacht,
wieder ruhig
geschlafen,
im Vertrauen darauf.
Ich sprach leichter im
Dunkeln,
sprach weiter am Tag.
Bewegte meine Finger in
meinem Gesicht,
Ich bin nicht mehr tot.
Ein Busch, aus dem
Fenster schlug in der Nacht.
Mein Rächer trat
hervor und nannte sich Leben.
Ich sagte sogar: lass
mich sterben, und meinte
furchtlos meinen
lieberen Tod
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen