Montag, 1. Oktober 2012

FRIEDRICH NIETZSCHE

ΤΟ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ

Να τι είναι το φθινόπωρο:
θα σου ραγίσει την καρδιά!
Πέτα, πέτα μακριά! -
Ο ήλιος διαβαίνει το βουνό αργά
κι όλο ανεβαίνει και ψηλώνει
και σε κάθε βήμα κάνει ραστώνη.

Μα πόσο μαράθηκε ο κόσμος!
Σε κουρασμένα τεντωμένα νήματα παίζει
ο άνεμος το τραγούδι του:
η ελπίδα φευγάτη -
κι εκείνος την θρηνεί…

Να τι είναι το φθινόπωρο:
θα σου ραγίσει την καρδιά!
Πέτα, πέτα μακριά! -
Ω συ του δέντρου καρπέ,
Τρέμεις, πέφτεις;
Ποιο μυστικό σε δίδαξε
η νύχτα,
και ρίγος παγερό το μάγουλο σού καλύπτει,
το πορφυρομάγουλο; -

Σωπαίνεις, δεν απαντάς;
Ποιος μιλάει ακόμα;

Να τι είναι το φθινόπωρο:
θα σου ραγίσει την καρδιά!
Πέτα, πέτα μακριά! -
»Δεν είμαι όμορφο
- λέει τ' αστερολούλουδο -,
»μα τους ανθρώπους τους αγαπώ
»και τους ανθρώπους παρηγορώ:
»λουλούδια να βλέπουν ακόμα,
»να σκύψουν σε μένα,
»αχ, και να με κόψουν -
»στο μάτι τους να λάμπει μετά
»ανάμνηση για ομορφότερα από μένα,
»ανάμνηση ευτυχίας, ευτυχίας των ανθρώπων: -
»- το βλέπω, το βλέπω κι έτσι πεθαίνω.«-

Να τι είναι το φθινόπωρο:
θα σου ραγίσει την καρδιά!
Πέτα, πέτα μακριά! -


(μετάφραση: Franz Holzer κι εγώ)






DER HERBST

Dies ist der Herbst:
der - bricht dir noch das Herz!
Flieg fort! flieg fort! -
Die Sonne schleicht zum Berg
und steigt und steigt
Und ruht bei jedem Schritt.

Was ward die Welt so welk!
Auf müd gespannten Fäden spielt
Der Wind sein Lied:
die Hoffnung floh -
er klagt ihr nach...

Dies ist der Herbst:
der - bricht dir noch das Herz!
Flieg fort! flieg fort!
O Frucht des Baums,
Du zitterst, fällst?
Welch ein Geheimnis lehrte dich
die Nacht,
dass eisger Schauder deine Wange,
die Purpur-Wange deckt? -

Du schweigst, antwortest nicht?
Wer redet noch?

Dies ist der Herbst:
der - bricht dir noch das Herz!
Flieg fort! flieg fort!
»ich bin nicht schön
- so spricht die Sternenblume -,
»doch Menschen lieb ich
»und Menschen tröst ich:
»sie sollen jetzt noch Blumen sehn,
»nach mir sich bücken,
»ach, und mich brechen -
»in ihrem Auge glänzet dann
»Erinnerung an Schöneres als ich,
»Erinnerung an Menschen Glück, an Menschen Glück: -
»-ich sehs, ich sehs, und sterbe so.« -

Dies ist der Herbst:
der - bricht dir noch das Herz!
Flieg fort! flieg fort!

[Bender, Hans (Hrsg.): Das Herbstbuch, Frankfurt am Main: Insel Verlag 1982]

2 Kommentare:

KOSTAS GOULIAMOS * ΚΩΣΤΑΣ ΓΟΥΛΙΑΜΟΣ, Die gefrorenen Länder der Nomaden

Die gefrorenen Länder der Nomaden Ohne das wilde Meer eine Straße die den Abgrund aufsaugt ohne ein zärtliches Rasiermesser Musik, die kaum ...