JORGOS VLACHAKIS * ΓΙΩΡΓΟΣ ΒΛΑΧΑΚΗΣ

Gute nacht

Wo immer ich auch bin, bist du.

Die Adverbien folgen dir.

Neben verschwitzten Verben.

Die Pronomen versinken

in dein Lachen.

Und es sind die Artikel diejenigen, die

dir die Haut am Hals kitzeln

oder gelassen spielen

auf deinen Fingern.

Die Partizipien bleiben allein.

Sie erwarten deinen Ruf.

Die Substantive eilen,

sie rutschen deinen Bauch hinunter

und verstecken sich in deine Schamhaare

damit die Liebhaber sie nicht sehen

und sich ängstigen.

Die Adjektive verirren sich in deinen ungekämmten Haaren

genau in dem Moment, als du sie hochsteckst

mit einem billigen Haargummi.

Und die Präpositionen

werden zum Feuerwerk

in den Wörtern deines Schlafs.

Es lebe die Grammatik deines Körpers,

(sie hat das Vergessen nicht gelernt)

die so auffällig geklettert ist

auf den Stacheldraht deiner Begierde.

GUTE NACHT... 

(in meiner Übertragung)

 foto: Jorgos Vlachakis

Καληνύχτα

Όπου κι αν είμαι, είσαι.

Τα επιρρήματα σε ακολουθούν.

Δίπλα από ιδρωμένα ρήματα.

Οι αντωνυμίες ναυαγούν

στο γέλιο σου.

Κι είναι τα άρθρα που γαργαλούν

την επιδερμίδα του λαιμού σου

ή παίζουν ξένοιαστα

Πάνω στα δάχτυλά σου.

Οι μετοχές μένουν μόνες τους.

Περιμένουν το κάλεσμά σου.

Τα ουσιαστικά βιάζονται,

γλιστρούν στην κοιλιά σου

και κρύβονται στις τρίχες σου

μην και τα δουν οι εραστές

και φοβηθούν.

Τα επίθετα μπλέκονται στ΄ αχτένιστα μαλλιά σου,

την ώρα που τα πιάνεις μ΄ ένα λαστιχάκι

τιποτένιο.

Και οι προθέσεις

γίνονται βεγγαλικά

στις λέξεις του ύπνου σου.

Ζήτω η γραμματική του κορμιού σου,

(που δεν έχει μάθει τη λήθη)

η κραυγαλέα ανεβασμένη

στα σύρματα, τ΄ αγκαθωτά, του πόθου σου.

ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ...

[από την ποιητική του συλλογή «Γράμματα στην Αάβησαρ», 2014]