MANOLIS MESSINIS * ΜΑΝΩΛΗΣ ΜΕΣΣΗΝΗΣ

Den anderen Erinnerungen

möge die Fantasie geben so viele Variationen sie will:

                Dem Meeresschäumen

                das die Finger des Schattens berühren

                auf den Tasten der Stunden wandernd

                oder auf eine dunklere Tönung

                die der Himmel in der Nacht annimmt

                während sie tiefer in den Horizont eindringt

                                              Aber jenem Bild

                                              das meine Augen streichelten,

                                              jenem Augenblick

                                              der regungslos bleibt auf meinen Lippen,

                                              hat die Fantasie nichts hinzuzufügen

*****

Στις άλλες μνήμες

όσες θέλει ας δίνει η φαντασία παραλλαγές:

                                 Στο άφρισμα της θάλασσας

                                 που αγγίζουν τα δάχτυλα των ίσκιων

                                 οδοιπορώντας πάνω στα πλήκτρα των ωρών

                                 ή σε μια πιο σκούρα απόχρωση

                                 που παίρνει ο ουρανός τη νύχτα

                                 καθώς βαθαίνει στον ορίζοντα

                                                       Αλλά σ' εκείνη την εικόνα

                                                       που χάιδεψαν τα μάτια μου,

                                                       σ' εκείνη τη στιγμή

                                                       που μένει ακίνητη στα χείλη μου,

                                                       η φαντασία τίποτα δεν έχει να προσθέσει

Eines Tages

Eines Tages,
vertrocknet vielleicht das Blut in unseren Adern,

erinnern sich vielleicht die Vögel nicht zu fliegen,

doch du wirst etwas sagen wollen

über alles, was du nicht getan und auch nicht gesagt;

dann

wirst du dich anstrengen, dich in deiner Geschichte zurechtzufinden

auf anderen Klängen,

und die Erinnerung, als ein prophetisches Wort,

wird hinter deinen Fersen kriechen –

Schicksal dir und auch Qual

*****

Κάποια μέρα

Κάποια μέρα,

ίσως να στραγγίξει το αίμα μες στις φλέβες,

ίσως να μη θυμούνται τα πουλιά να πετούν,

μα εσύ θα θελήσεις κάτι να πεις

για όσα δεν έκανες και όσα δεν είπες∙

τότε –

θα πασχίζεις να βρεις την άκρη της ιστορίας σου

σε άλλους ήχους πάνω,

και η μνήμη, ως Λόγος προφητικός,

πίσω απ' τις φτέρνες σου θα σέρνεται –

μοίρα και παιδεμός σου

Die Zelle

Ich zähle die Tage

sie vergehen lang gezogen und schwer

Desnachts schließe ich sie draußen vor der Tür ab

und morgens finde ich sie tot an der Schwelle

Eine zertretene Eidechse

jeder Tag, der zu gestern wird

Eine Eidechse

nachts kriecht sie in meinen Gedanken

- in jenen großen Momenten -

Ich habe sie wiedererkannt

Sie ist's die mich führt

dorthin, wo vertrocknete Seelen dursten

nach einem geborenen Atemzug

dort

im Garten der weißen Träume

*****

Το κελί

Μετρώ τις μέρες

που φεύγουν μεγάλες και βαριές

Τις κλειδώνω τη νύχτα έξω απ' την πόρτα

και το πρωί τις βρίσκω νεκρές στο κατώφλι

Μια πατημένη σαύρα

η κάθε μέρα που γίνεται χθες

Μια σαύρα

που σέρνεται στη σκέψη μου τις νύχτες

– εκείνες τις μεγάλες στιγμές –

Την έχω αναγνωρίσει

Είναι αυτή που με οδηγεί

εκεί που στεγνές ψυχές διψούν

ανάσα γεννημένη

εκεί

στον κήπο των λευκών ονείρων

Still

Der Blick, ein Brandmal –

dass er ganz langsam verfliegt ins Schweigen

Der Gedanke, Teile die nicht zueinander passen –

das Schweigen zu bringen und es auch fort zu jagen

und der stille Blick

tief und ausgebreitet

dass er sich Erwarten nährt

*****

Σιωπηλά

Το βλέμμα στίγμα –

να φεύγει λίγο λίγο στη σιωπή

Η σκέψη κομμάτια αταίριαστα –

να φέρνει και να διώχνει τη σιωπή

και η σιωπηλή ματιά

βαθιά και απλωμένη

να εκτρέφεται μια αναμονή

Oh ihr

Oh, ihr Wächter des ewigen Schweigens

wachsame Denker des Nichts

wirft endlich ab

die falsche Träne

die meinen Blick auslacht,

hört ihr nicht

das Klagelied der Wut?

*****

Ω, εσείς

Ω, εσείς φρουροί της αιώνιας σιωπής

άγρυπνοι στοχαστές του μηδενός

πετάξτε επιτέλους

το ψεύτικο δάκρυ

που τη ματιά μου κοροιδεύει,

δεν ακούτε

τον θρήνο της οργής;

*****

(Οι φωτογραφίες είναι όλες δικές μου
Alle Fotos sowie die Übersetzungen ins Deutsche stammen von mir)