Sonntag, 30. Dezember 2012

ALEXIS STAVRATIS * ΑΛΕΞΗΣ ΣΤΑΥΡΑΤΗΣ

Die Zeiten vergehen gleichermaßen
allein die Wörter klettern auf die Seele
und der Dichter
hilflos
spielt fortwährend ihr Spiel

***

Ίδιες περνούν οι εποχές
μονάχα οι λέξεις σκαρφαλώνουν στην ψυχή
και ο ποιητής
ανήμπορος
παίζει συνέχεια το παιχνίδι τους




Eingesperrt in Räumen der Stille
und des Nebels
streifen wir umher ob eines Traumes...

***

Έγκλειστοι στα δώματα της σιωπής
και της ομίχλης
Περιπολούμε για ένα όνειρο…




Ohne auch eine einzige Blüte
dem Schneesturm zu stehlen
unsere Nacht.
Weißer Nebel der Schrei
und die Liebe...

***

Χωρίς να κλέψει του χιονιά
ούτ’ έν’ ανθάκι
η νύχτα μας.
Άσπρη ομίχλη η κραυγή
κι ο έρωτας…




Rücksichtslose Erinnerung voller Erde
hoch oben der Himmel desinteressiert
Ist dies das Chaos
oder
die Verpackung unseres Lebens im Sonderpreis?...

***

Μια μνήμη αδίστακτη γεμάτη χώμα
ψηλά αδιάφορος ο ουρανός
Είναι χάος αυτό
ή
το περιτύλιγμα της ζωής μας σε τιμή ευκαιρίας;…




Ich nährte die Erinnerung mit Materialien vom Friedhof
Wurde zu einem Bettler, der neben dem Müll
übernachtete
Ich suchte dich überall
Aber Dichtung wird nicht so geschrieben
mein Schatz...

***

Τη μνήμη έθρεψα με υλικά νεκροταφείων
Ζητιάνος έγινα που διανυκτέρευε
δίπλα σε σκουπίδια
Παντού σε έψαχνα
Αλλά η ποίηση δε γράφεται έτσι
αγάπη μου…




Entflammten Schildern gleich seine Hände
Bis die Finger auf unseren unerhörten Wahnsinn zielen
dort am Rande des Schreis...

***

Φλεγόμενα σήματα τα χέρια
Ώσπου τα δάχτυλα να σημαδέψουν την ανήκουστη τρέλα μας
εκεί στην άκρη της κραυγής…




Jenes rote Streicheln im Herzen
das wir ansonsten Kuss nennen
lässt mich dich nicht vergessen...

***

Για εκείνο το κόκκινο χάδι στην καρδιά
που αλλιώς το ονομάζουμε φιλί
δεν μπορώ να σε λησμονήσω…




Er wollte sich erfreuen am Abstieg in den Hades
den Vorteil, seine gekreuzigten Hoffnungen zu berühren
Und der Weg öffnete sich mit einem Kuss...

***

Ήθελε να χαρεί την κάθοδο στο Άδη
το προνόμιο ν’ αγγίξει τις σταυρωμένες ελπίδες του
Και ο δρόμος άνοιξε με ένα φιλί…





Kleiner Kuss
ein Messerstich der Nacht
In der Farbe der Morgenröte
ein entflohenes Lied...

***

Μικρό φιλί
μαχαίρωμα της νύχτας
Στο χρώμα της αυγής
ένα τραγούδι που δραπέτευσε…




Nun atme ich nur noch Seestürme ein
und alles Bittere hat sich in mir zusammengeschlossen
Doch ich habe dich...

***

Τώρα ανασαίνω μόνο τρικυμίες
κι όλες οι πίκρες συνασπίστηκαν εντός μου
Μα εγώ έχω εσένα….





In der Schublade eingeschlossen die Wörter
in den Augen schlafen unsere Träume
Antike Gewohnheiten
schlagen ihre Wurzeln in den Gesichtern der Unschuldigen
Die Bäume lehnen ihr Laub ab
Scheintod überall
Dies hier ist keine Zeit
für Dichtung...

***

Στο συρτάρι κλεισμένες οι λέξεις
στα μάτια κοιμούνται τα όνειρά μας
Αρχαίες συνήθειες
ριζώνουν στα πρόσωπα των αθώων
Τα δέντρα απορρίπτουν τα φύλλα τους
Παντού νεκροφάνεια.
Δεν είναι καιρός αυτός
για ποίηση…

(από τη συλλογή ΓΡΑΜΜΙΚΑ ΦΩΤΟΝΙΑ, η οποία κυκλοφορεί τμηματικά στο facebook... - όλες οι φωτογραφίες και οι μεταφράσεις στα γερμανικά είναι δικές μου)
(alle Gedichte wurden hin und wieder in der facebookseite des Autors veröffentlicht, alle Übersetzungen und Fotos stammen von mir)

2 Kommentare:

  1. Συγχαρητήρια για την μετάφραση.
    Δεν γνωρίζω Γερμανικά,όμως συγχαίρω το δύσκολο έργο και την εξαιρετική επιλογή!!!

    AntwortenLöschen
  2. ευχαριστώ πολύ, Αλέξανδρε!
    έχω μια θητεία αρκετών ετών στη μετάφραση από τα Εληνικά στα Γερμανικά και αντίστροφα και πιστεύω πως όσο περνά ο καιρός τόσο και βελτιώνομαι...
    όσα δημοσιεύονται εδώ είναι ασκήσεις πάνω σε γνήσια λόγια που με άγγιξαν ιδιαίτερα (όπως καλή ώρα τα ΦΩΤΟΝΙΑ του Αλέξη Σταυράτη)

    AntwortenLöschen

KOSTAS GOULIAMOS * ΚΩΣΤΑΣ ΓΟΥΛΙΑΜΟΣ, Die gefrorenen Länder der Nomaden

Die gefrorenen Länder der Nomaden Ohne das wilde Meer eine Straße die den Abgrund aufsaugt ohne ein zärtliches Rasiermesser Musik, die kaum ...