ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΙΙ

Επιστρέφεις

σε μια πόλη

που με δόσεις

ανακαλύπτεις...

μια πόλη

που πάντα θα σ' ακολουθεί

γιατί εδώ

τo όνειρό σου ζεις.

Καρτερικά σε περιμένει

κάθε φορά να το ξεθάψεις

ξανά και ξανά...

ευλαβικά μέσ' απ' τη σκόνη να το ανασύρεις

ζωή να του εμφυσίσεις!

Tο βλέπεις να πετάγεται

σαν σπίθα

από το βλέμμα τ' αγοριού

στο δρόμο με τα μαύρα.

Τ' ακους

στη στεντόρια φωνή του.

Μα σου το μαρτυρούν

κι εκείνα τα βαθυκόκκινα

χείλη του κοριτσιού

στην αγκαλιά του!

….......

Παλιό το σύνθημα, θα πεις,

κι όμως, πώς γίνεται εδώ –

μες στο δικό σου όνειρο –

να ζωντανεύουν τα φαντάσματα;...