KONSTANTIN WECKER

Ερωτικό

 

Τα βράδια να κάθομαι θα 'θελα μαζί σου σε ξένα μπαλκόνια

το φως ζεστό να 'ταν κι η ατμόσφαιρα όχι πια τόσο φωτεινή
Θα τα πήγαινα καλά μαζί σου και θα ξε-ιδρώναμε από πάνω μας τη μέρα
Τότε, ναι τότε μπορεί και να σ' αγαπούσα.

Κι ύστερα, έτσι απλά

απλώνομαι μέσα σου
περνάμε στην ουσία
κι ύστερα ζούμε.
Και το χαμόγελό σου πέφτει σε μικρές μπουκίτσες
πάνω μου.
 

Τα βράδια να ιππεύσω μαζί σου θα 'θελα, καβάλα σε ψηλόσωμα άλογα

κι οι αγροί, οι αγροί να λιώνουν κάτω από τα βήματά μας.
Ο ήλιος να πεθαίνει σαν ένα ζώο και να τον βλέπεις να ανοίγει τα μάτια διάπλατα.
Κι εμείς να εισβάλουμε στο κόκκινό του και να πεθαίνουμε μαζί του.

 

(η μετάφραση δική μου)

 

http://www.youtube.com/watch?v=yWg1ZxO7PlE

 Liebeslied

Ich möchte am Abend mit dir auf fremden Balkonen sitzen,
das Licht wäre mollig und die Luft nicht mehr grell.
Ich käme gut aus mit mir, und wir würden den Tag rausschwitzen
Dann könnt ich dich lieben, eventuell.

Und dann breit ich mich
einfach aus in dir,
wir werden wesentlich,
und dann leben wir.
Und dein Lächeln fällt in kleinen Bissen
herab zu mir.

Ich möcht gegen Abend mit dir auf behäbigen Pferden reiten,
und das Land, das Land zerfließt unter unserem Schritt.
Die Sonne stirbt wie ein Tier, und man sieht sie die Augen weiten.
Und wir ziehn in ihr Rot und sterben mit.