Για μια στιγμή μονάχα αγάπησα
το γκρίζο σε όλες του τις αποχρώσεις
το σκούρο λαδί του ποταμού
τα σπίτια-γερανούς στην όχθη του
το μολυβί του γοτθικού ναού
τις μαθητριούλες που χασκογελούν
στους δρόμους και τα τραμ...
Για μια στιγμή μονάχα θέλησα
όλο τον κόσμο να σφιχταγκαλιάσω
και να του πω
πόσο τον αγαπώ!
Μα πόσο γρήγορα περνάει μια στιγμή
δεν πρόλαβα ούτε καν να λύσω
τον κόμπο στο λαιμό
που τόσο καιρό με πνίγει!
ξεχειλίζεις οπως παντα απο συναισθημα...
AntwortenLöschenυπεροχο κειμενο...