Άνοιξη
Χαίρονται τα πουλιά – ξυπνώντας με το φως –
οι γαλάζιες εκτάσεις γεμίζουν με ήχους,
η παλιά αίθουσα χορού στο Kaiserpark
είναι με άνθη καλυμμένη πλήρως.
Ο ήλιος γράφει το όνομά του ελπιδοφόρα
στο φρέσκο γρασίδι με γράμματα μεγάλα.
Μόνο κάτω από τα μαραμένα φύλλα
ένας πέτρινος Απόλλων βογγάει ακόμα θλιμμένα.
Τότε ένα αεράκι σιμώνει, σε τρελό χορό
παρασύρει τα κίτρινα φύλλα
και στεφανώνει το μέτωπό του, το κενό,
με πασχαλιάς άνθη γαλάζια.
(δική μου η μετάφραση)
Frühling
Die Vögel jubeln - lichtgeweckt -,
die blauen Weiten füllt der Schall aus;
im Kaiserpark das alte Ballhaus
ist ganz mit Blüten überdeckt.
Die Sonne schreibt sich hoffnungsvoll
ins junge Gras mit großen Lettern.
Nur dorten unter welken Blättern
seufzt traurig noch ein Steinapoll.
Da naht ein Lüftchen, fegt im Tanz
hinweg das gelbe Blattgeranke
und legt um seine Stirn, die blanke,
den blauenden Syringenkranz.
(aus: Erste Gedichte, 1. Auflage 1913)
