YIANNIS EFTHYMIADIS * ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΘΥΜΙΑΔΗΣ

AN DEN ABENDEN MEINES SICHERSTEN KUMMERS

 

An den Abenden meines sichersten Kummers

wartet das Meer auf uns, damit wir seine Weite begehen

der Himmel spiegelt unsere umgedrehten Körper wider

doch du bist nicht da und es schweben nur die Worte auf dem Blatt

idealerweise mit etwas von der Aura der Ödnis oder etwas

von den Spuren, die wir nicht hinterlassen haben in den dunklen Straßen der Stadt

im hellen Schein einer Straßenlaterne

welche unerbittlich beisteht

deiner Abwesenheit.

 

[in meiner Übertragung]

 

 

                                                            artwork by Yiannis Efthymiadis

  

ΤΑ ΒΡΑΔΙΑ ΤΗΣ ΠΙΟ ΒΕΒΑΙΗΣ ΘΛΙΨΗΣ ΜΟΥ

 

Τα βράδια της πιο βέβαιης θλίψης μου

μας περιμένει η θάλασσα, να περπατήσουμε την απλωσιά της

μας καθρεφτίζει ο ουρανός αντεστραμμένα σώματα

όμως εσύ λείπεις και μένουν τα λόγια να αιωρούνται στη σελίδα

ιδανικά κρατώντας κάτι απ’ την αύρα της ερημίας ή κάτι

από τα ίχνη που δεν αφήσαμε στους σκοτεινούς δρόμους της πόλης

στις φωτεινές εκλάμψεις κάποιου φανοστάτη

που παραστέκει ανελέητα

την απουσία σου.

 

[από την ενότητα «Ελάχιστο φιλί» στην ποιητική συλλογή «Το οικείο σκοτάδι», εκδ. Νεφέλη, 2022]