TELLOS FILIS * ΤΕΛΛΟΣ ΦΙΛΗΣ

Der Dichter soll ein Korken sein

in den Jahren der Wertelosigkeit

sich über Wasser halten

oder

Krach machen, wie Blech auf dem Asphalt bei jeder Kleinigkeit

die Gewissen aufrühren

und wenn die Jahre ruhig sind

kann er wieder diskret werden, unnahbar und auch einsam

wie es den großen Dichtern halt gebührt

jetzt aber soll er Krach machen,

keinen einzigen Augenblick lautlos bleiben

keinen einzigen Augenblick

auf der Oberfläche der Ereignisse lautstark

dort ist sein Platz

(in meiner Übertragung)

foto: s. g. 

Ο ποιητής οφείλει να είναι φελλός

στα χρόνια της ευτέλειας

να επιπλέει

ή

να κάνει θόρυβο σαν τενεκές στην άσφαλτο για το παραμικρό

να ενοχλεί τις συνειδήσεις

κι όταν τα χρόνια ηρεμήσουν

ας ξαναγίνει διακριτικός, απόμακρος, μοναχικός

όπως αξίζει στους μεγάλους Ποιητές

τώρα οφείλει να κάνει σαματά,

αθόρυβος στιγμή να μη μένει

ούτε στιγμή

στην επιφάνεια των γεγονότων με θόρυβο

εκεί η θέση του

(από την συλλογή του ποιητή «Το έσχατο έρμα», εκδ. Πόλις 2018)