Δεν πρέπει να είναι άντρες με φτερά, οι
άγγελοι
Δεν πρέπει να είναι άντρες με φτερά,
οι άγγελοι.
Περπατούν ήσυχα, δεν τους πρέπει να φωνασκούν,
κάποιες φορές είναι μεγάλοι και άσχημοι
και κοντοί,
οι άγγελοι.
Δεν έχουνε σπαθί και ούτε είναι
λευκοντυμένοι,
οι άγγελοι.
Ίσως υπάρχει κάποιος που σου απλώνει το
χέρι,
ή και μπορεί να μένει δίπλα σου, τοίχο με
τοίχο,
ο άγγελος.
Στον πεινασμένο έφερε λίγο ψωμί,
ο άγγελος.
Του άρρωστου του έφτιαξε το κρεβάτι,
κι ακούει, όταν τις νύχτες βογκάς,
ο άγγελος.
Στέκεται στο δρόμο και λέει: Όχι,
ο άγγελος.
Ψηλός, με πάσσαλο όμοιος μα και σκληρός σαν
πέτρα –
Δεν πρέπει να είναι άντρες με φτερά,
οι άγγελοι.
(σε δική μου μετάφραση)
*****
 |
| Ernst Barlach_Der-Schwebende_Köln-Antoniterkirche |
*****
Es müssen
nicht Männer mit Flügeln sein, die Engel
Es müssen
nicht Männer mit Flügeln sein,
die Engel.
Sie gehen
leise, sie müssen nicht schrein,
manchmal
sind sie alt und hässlich und klein,
die Engel.
Sie haben
kein Schwert, kein weißes Gewand,
die Engel.
Vielleicht
ist einer, der gibt dir die Hand,
oder wohnt
neben dir, Wand an Wand,
der Engel.
Dem Hungernden
hat er das Brot gebracht,
der Engel.
Dem Kranken
hat er das Bett gemacht,
er hört,
wenn du rufst, in der Nacht,
der Engel.
Er steht im
Weg, und der sagt: Nein,
der Engel.
Groß wie ein
Pfahl und hart wie ein Stein –
Es müssen nicht
Männer mit Flügeln sein,
die Engel.
